بررسی تأثیر آموزش زوج درمانی شناختی رفتاری اسلام محور بر تعهد زناشویی زنان

چکیده مقدمه: تعهد زناشویی بین همسران یک پیش بینی کننده ی مهم برای ازدواج های رضایت بخش و پایدار است، تعهد مادام العمر به ازدواج، وفاداری نسبت به همسر خویش، ارزش های اخلاقی قوی، احترام نسبت به همسر خویش به عنوان بهترین دوست و تعهد نسبت به وفاداری جنسی از ویژگی های ازدواج های رضایت بخش است. هدف این پژوهش تعیین میزان اثربخشی آموزش زوج درمانی شناختی رفتاری اسلام محور بر تعهد زناشویی زنان شهر قم بوده است. روش: این پژوهش نیمه تجربی است و در آن از پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه پژوهش شامل آن دسته از زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره خانواده در سال 1390-1391 می باشد که به صورت خود معرف مراجعه کرده بودند. نمونه پژوهش شامل 100 نفر از زنانی است که داوطلب به شرکت در مطالعه بودند، به صورت نمونه در دسترس و تصادفی در گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. به نمونه آزمایش به صورت گروهی آموزش شناختی رفتاری اسلام محور داده شد را ابزار پژوهش پرسش نامه دموگرافیک و پرسش نامه تعهد زناشویی (dci) adams & jons مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 16-spss  با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیلی (کوواریانس) با سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد که آموزش زوج درمانی اسلام محور، تعهد زناشویی زوجین و ابعاد آن، یعنی تعهد شخصی، اخلاقی و ساختاری زوجین را افزایش داده است (001/0 > p). نتیجه گیری: با توجه به نقش مذهب در زندگی زناشویی، این رویکرد می تواند در سایر ابعاد دیگر مانند رضایت و سازگاری و ... که آنان نیز مستقیم و غیرمستقیم بر تعهد زناشویی اثربخش هستند، مؤثر باشد.